Γράφει ο Απόστολος Καλογιάννης
Πρώην Δήμαρχος Λαρισαίων
Α. ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Η νεότερη Λάρισα δομήθηκε από το 1960 και μετά κυρίως με το σύστημα της αντιπαροχής το οποίο διέλυσε από αρχιτεκτονική άποψη και όχι μόνο, οτιδήποτε ήταν όμορφο στην πόλη. Δημιούργησε μεγάλες υπεραξίες στα οικόπεδα του κέντρου και ταυτόχρονα «συσσώρευσε» δεκάδες χιλιάδες πολίτες στο κέντρο της πόλης, χωρίς να υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές για την ικανοποιητική διαβίωσή τους.
Το σχέδιο πόλης του 1985 προσαρμόστηκε στις συνθήκες κατοίκησης της πόλης διατηρώντας επί της ουσίας τη ρυμοτομία της πόλης με ελάχιστες διαπλατύνσεις οδών και ελάχιστους ελεύθερους χώρους. Έτσι η Λάρισα, ένα μεγάλο αστικό κέντρο, 5η πόλη σε μέγεθος στη χώρα, βρέθηκε με στενούς δρόμους και χωρίς κυκλοφοριακή οργάνωση. Οι προσπάθειες εκ μέρους των Δημοτικών Αρχών (με εξαίρεση το μεγάλο έργο των πεζοδρομήσεων επί Δημαρχίας Λαμπρούλη) όχι μόνο δεν απέδωσαν αλλά ούτε καν άμβλυναν το πρόβλημα . Η διαμπερής κυκλοφορία, δηλαδή η κίνηση των οχημάτων προς διάφορες κατευθύνσεις, μέσω οδών του κέντρου της πόλης, ήταν το κύριο αίτιο του έντονου κυκλοφοριακού προβλήματος στη Λάρισα.
Η διαμπερής κυκλοφορία, παρά το πλεονέκτημα της πόλης να έχει εσωτερικό και εξωτερικό δακτύλιο κυκλοφορίας, συνεχίστηκε για πολλά χρόνια, σε πολλές των περιπτώσεων διευκολύνθηκε (π.χ. κορύνες σε συλλεκτήριους δρόμους) και μόλις τα τελευταία έτη ανακόπηκε εν μέρει με ταυτόχρονη αύξηση του κυκλοφοριακού φόρτου στους δακτυλίους ως αποτέλεσμα των έργων που πραγματοποιήθηκαν (π.χ. 25%-30% αύξηση του φόρτου στην Ηρώων Πολυτεχνείου).
Στο κέντρο της πόλης οι μικτές χρήσεις γης δημιούργησαν ένα τεράστιο παζλ δραστηριοτήτων. Υπηρεσίες κάθε είδους, εμπόριο, εστίαση, κατοικία, μεγέθυναν την επισκεψιμότητα επιτείνοντας το πρόβλημα.
Σήμερα, ο τεράστιος όγκος αυτοκινήτων (σχεδόν διπλασιασμός τα τελευταία 15 χρόνια) δεν χωράει πλέον στους δρόμους της πόλης μας. Αρκεί κανείς να δει την κατάσταση σε περιοχές όπως π.χ. η Ίωνος Δραγούμη, η Σκαρλάτου Σούτσου και τόσες άλλες οδοί. Οι δρόμοι αυτοί είναι χαρακτηρισμένοι, από πολλά έτη, ως δρόμοι με στάθμευση μόνο από την μια πλευρά τους κι όμως η εικόνα τους είναι άλλη και θα αλλάξουν μορφή μόνο εάν υπάρξουν έργα αναπλάσεων και υποδομών στάθμευσης.
Το πρόβλημα επιτείνεται από τον ισχύοντα Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό του κράτους, ο οποίος επιτρέπει την ανέγερση πολυκατοικιών χωρίς την αυστηρή υποχρέωση να εξασφαλίζονται θέσεις parking για όλους τους κατοίκους . Το αποτέλεσμα είναι οι κάτοικοι του κέντρου να μη βρίσκουν χώρο να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους.
Ταυτόχρονα η ανυπαρξία κυκλοφοριακής αγωγής στο μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού, η οδηγική συμπεριφορά, η ανυπαρξία ελέγχου από μέρους των Αρχών ως αποτέλεσμα της υποστελέχωσης σε προσωπικό και μέσα, επιτείνει το πρόβλημα.
Οι υπάρχοντες χώροι πάρκινγκ δεν επαρκούν και ταυτόχρονα θεωρούνται ακριβοί για τους πολίτες. Τα υπόγεια δημοτικά πάρκινγκ, σε ΟΥΗΛ και πλατεία Μπλάνα δημιουργήθηκαν από προηγούμενη δημοτική αρχή, με συμβάσεις παραχώρησης σε ιδιωτικές εταιρείες χωρίς δυνατότητα συνδιαμόρφωσης τιμολογιακής πολιτικής.
Σήμερα είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν κατεδαφίσεις-διανοίξεις. Αυτές απαιτούν τεράστια κόστη που ποτέ μέχρι σήμερα η Πολιτεία δεν διέθεσε προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Επίσης το νομικό πλαίσιο δημιουργεί τεράστια προβλήματα και καθυστερήσεις στις πολεοδομικές παρεμβάσεις.
Το παρελθόν και το σήμερα της πόλης μας απαιτούν στρατηγικό σχεδιασμό σε βάθος χρόνου, σε βάση συνεργασίας Επιστημόνων, Δημοτικής Αρχής και Κυβέρνησης. Ο σχεδιασμός αυτός δεν μπορεί να «υπακούει» σε εμπνεύσεις της στιγμής και σε απόψεις που λένε «ό,τι θέλει ο πολίτης». Απαιτείται σύγκρουση με κατεστημένες απόψεις και κυρίως παράβλεψη του πολιτικού κόστους .
Β. ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ
Ο στρατηγικός αυτός σχεδιασμός διαμορφώθηκε από τη δική μας δημοτική αρχή, στη βάση όσων αναφέρονται παραπάνω και είχε και έχει ως στόχο τα εξής:
- Την αναβάθμιση των δύο δακτυλίων που προνομιακά έναντι άλλων έχει η πόλη μας και ο περιορισμός της διαμπερούς κυκλοφορίας, π.χ. είναι τραγικό να ξεκινάς από τις συνοικίες της οδού Φαρσάλων και να χρησιμοποιείς την Παπαναστασίου και τη Μανωλάκη για να πας στο Αισθητικό Άλσος ή στη Γιάννουλη.
- Την ανέγερση δύο τουλάχιστον νέων κλειστών δημοτικών πάρκινγκ με χρηματοδότηση από την Πολιτεία (όχι με σύμβαση παραχώρησης σε ιδιωτική εταιρεία).
- Τη διαχείριση από το Δήμο των δύο υπόγειων πάρκινγκ (ΟΥΗΛ, πλατεία Αγ. Μπλάνα) που παραχωρήθηκαν σε ιδιωτικές εταιρείες αφού η σύμβαση με τους ιδιώτες ολοκληρώνεται τα επόμενα λίγα έτη.
- Την ελεγχόμενη στάθμευση στο κέντρο της πόλης σε συγκεκριμένες οδούς και την απόδοση των υπολοίπων στους κατοίκους του κέντρου.
- Την απαγόρευση της κίνησης οχημάτων στους πεζοδρόμους.
- Τα περιφερειακά πάρκινγκ που θα συγκρατήσουν οχήματα στις παρυφές της πόλης.
- Τον περιορισμό έως και εγκατάλειψη χρήσης αυτοκινήτου για αποστάσεις που μπορούν να διανυθούν έως 15 λεπτά με τα πόδια.
- Την χρήση ήπιων μέσων όπως ποδήλατο, αστικό και τη διαμόρφωση ακτινωτών διαδρομών από το κέντρο προς τις συνοικίες .
- Τη δουλειά στους νέους με την αναβάθμιση του Πάρκου Κυκλοφοριακής Αγωγής του Δήμου και την εισαγωγή μαθήματος στα σχολεία μας .
- Τέλος την επέκταση του σχεδίου από το κέντρο προς τις συνοικίες.
Τα αποτελέσματα του σχεδίου, που ξεκίνησε να υλοποιείται στην περίοδο της θητείας μας, συνεχίζεται και τώρα και πρέπει να ολοκληρωθεί, θα είναι ευεργετικά για τους κατοίκους και τους επισκέπτες.
Η πόλη θα γίνει λειτουργική των 15 λεπτών από τις παρυφές έως το κέντρο .
Το περιβάλλον της βελτιωμένο με θετικές επιπτώσεις στην υγεία και την αισθητική και ελκτικό για κατοίκηση και νέες επενδύσεις. (Σημειώνουμε ότι τα μικροσωματίδια που επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα κατά τους ειδικούς προέρχονται από την κίνηση των οχημάτων και τη θέρμανση)
Τελικά πόλη με Ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά.
Η φιλοσοφία αυτή απαιτούσε και απαιτεί τα ανάλογα έργα για τα οποία θα μιλήσουμε σε επόμενο άρθρο.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ: Νέο άρθρο την επόμενη εβδομάδα
❝ ετικέτες ❞ #ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ
