Το κόμμα της πρώτης περιόδου, που κατάφερε να συνθέσει ο Τσίπρας με κόπο, “υποθηκεύοντας” το μελλοντικό όνειρό του στους αιρετικούς και δογματικούς (ακολούθησαν 3-4 διασπάσεις) είχε ρόλο ύπαρξης μέχρι το 2019.

ΑΠΟ ΚΕΙ και μετά, ο κόσμος κατάλαβε ότι το κόμμα είχε μείνει πίσω από την κοινωνία. Ότι το κάρο μπήκε μπροστά από το άλογο, και ζήτησε επιμόνως από τον Τσίπρα να ΤΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΟΛΑ…

ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ τίποτα, παρά ένα δειλό βήμα που μπέρδεψε χειρότερα τις προθέσεις του.

Κι εκείνο που τον κρατούσε στον αφρό και στην καρδιά του κόσμου, ήταν ο Αλέξης της πρώτης περιόδου, οι επιτυχίες του, εντιμότητά του και η συναισθηματική σχέση του με τον κόσμο που ήταν δυνατή. Αλλά όχι επ’ άπειρον. ΟΣΟ ήταν ο Αλέξης του λαού, κι όχι των κλειστών οργάνων…και των “ομάδων”, που του έσκαβαν το λάκκο.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, στην πορεία, κι ο Τσίπρας, εθίστηκε με τη συνωμοσία γύρω του, και πέρασε σε μια πλήρη αμηχανία του τι πρέπει να κάνει.

Εν τέλει, συμβιβάστηκε με το κατεστημένο, της αόρατης αριστεράς του τίποτα, που του ζητούσε να είναι ήπιος.., και να μην πειράξει κανέναν, διότι αυτό θέλει το θολό Κέντρο.., που τελικά έγινε το “ακρόκεντρο” του Μητσοτάκη, και κανείς δεν πήρε χαμπάρι.

Ο κόσμος, όμως, που δεν ήταν κολλημένος με το “θρήσκευμα” των απόστρατων του Στανιλικού μοντέλου, άρχισε να αποχωρεί απογοητευμένος για νέες πολιτείες…μέσα σε μια ιδεολογική και ψυχολογική σύγχυση.

Έφυγε πρώτα ένα 5% που έγινε τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2023, 19%…

Χαμπάρι δεν πήρε το συμβουλευτικό ΙΕΡΑΤΕΙΟ του προέδρου, και ο ίδιος, που ζούσε στη μακαριότητά του, εκτός από μια προσωρινή αφύπνιση, που έσβησε γρήγορα.

Πήραν όμως χαμπάρι οι φράξιες που αποθρασύνθηκαν, με μανιφέστα και τσιτάτα από τον Γκράμσι… όπως “το συλλογικό διανοούμενο”…κ.α…

Αντιλήφθηκαν ότι ήταν ευκαιρία να τον υπονομεύσουν και να αρπάξουν αυτοί την εξουσία, με συχνές δηλώσεις δολιοφθοράς, που τις πλάσαραν σαν “διαφορετικές απόψεις” και “κουλτούρα της αριστεράς”…, μέχρι που το κατάφεραν στις τελευταίες εκλογές, σχεδιάζοντας και την επίπλωση του προεδρικού γραφείου για την έτοιμη διάδοχο από καιρό…

ΑΛΛΑ ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, απογοητεύτηκε μεν, αλλά ΔΕΝ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ δε, και μόλις είδε να εμφανίζεται ένα ΝΕΟ καθαρό πρόσωπο, που μιλούσε τη δική του πολιτική γλώσσα, χωρίς ξύλινα πριονίδια, ΕΝΑΣ πετυχημένος νέος άνθρωπος, με ικανότητα και ευαισθησία, έστρεψε το βλέμμα του σ’ αυτόν, και στήριξε πάνω του τις ελπίδες του, που είχαν χαθεί.,.για μια ακόμη φορά.

ΠΗΓΑΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥ, τον ψήφισαν για πρόεδρο, και του ζήτησαν, ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΑ πλέον, να τα ΑΛΛΑΞΕΙ ΟΛΑ.

ΚΙ ΑΥΤΟΣ, με εντιμότητα το υποσχέθηκε, και με εντιμότητα ξεκίνησε να το κάνει πράξη…λέγοντας “Δε θα σας προδώσω ποτέ”. Αυτό μένει να φανεί, ασφαλώς.

Η ΦΡΑΞΙΕΣ (που ήταν πολλές κι όχι μία) λύσσαξαν…σε βαθμό ακατανόητο και για τους ίδιους, το μόνο που έκαναν ήταν να αρπάξουν την αμειβόμενη “επαγγελματική” καρέκλα τους, δηλαδή, την έδρα τους. Κάποιοι άλλοι, με το ένα πόδι ακόμη μέσα, επιχειρούν να διασώσουν το “βέτο” τους, που εξασφάλιζει το προσοδοφόρο μέλλον τους…

Και άρχισε ο πόλεμος…

ΟΛΟ το κατεστημένο σε συναγερμό, παραποιεί την αλήθεια, πετάει κούφια πρωτοσέλιδα…, στήνει συνεντεύξεις, αποβλέποντας στην, ΕΚ ΝΕΟΥ, απογοήτευση των δεκάδων χιλιάδων μελών του ΣΥΡΙΖΑ και του κόσμου, και στην επαναφορά του στο δικό τους μαντρί…

Ποσώς τους νοιάζει αν θα είναι κόμμα τσόντα…του 2,45%, του 3% ή 5%, αρκεί να είναι αυτοί οι ηγήτορες, και τα προνόμια στις θέσεις τους…

ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ, δεν έχει σχέση με τον σύγχρονο κόσμο. Με την σύγχρονη αριστερά, που έπαψε να εθελοτυφλεί…

ΔΕΝ έχει σχέση με το ΝΕΟ ΣΥΡΙΖΑ που ζητάει ο κόσμος, και πάει να δημιουργηθεί.

ΚΑΙ, ΝΑΙ, ΛΟΙΠΟΝ, ο ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη και των χιλιάδων μελών, δεν έχει σχέση με τον ΠΑΛΙΟ.

Έχει αριστερό “πιστεύω”, αριστερές ηθικές και ανθρωπιστικές αρχές, αλλά όχι αριστερή νομενκλατούρα…που κάνει κουμάντο, ερήμην του κόσμου.

ΟΣΟΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ότι δεν προηγούνται τα δικά τους συμφέροντα, αλλά της κοινωνίας, και θέλουν να ακολουθήσουν καλώς, αλλιώς ας μείνουν οι 53+87+…. και όποιοι άλλοι ακόμη, για να φτιάξουν ένα δικό τους πεπαλαιωμένο κόμμα ,…με συνθήματα του παρελθόντος…

Οι παλιές κασέτες έγιναν cd…και συνεχώς παπαγαλίζουν τα ίδια, γιατί τίποτα νεότερο δεν παρήγαγε το μυαλό τους…ή μάλλον δεν επέτρεψε το συμφέρον τους να παραχθεί…

Μέχρι τέλους του χρόνου, θα ξέρουμε αν η ελπίδα παίρνει σάρκα και οστά ή γίνεται σκελετός…σαν την προηγούμενη.

Vasos Vomvas

❝ ετικέτες ❞ #ΣΥΡΙΖΑ