Στο άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος υπάρχει η αρχή της φορολογικής αναλογικής ισότητας. Η ισότητα ενώπιον των δημοσίων βαρών συνεπάγεται ότι η φορολογία πρέπει να επιβάλλεται με βάση τη φοροδοτική ικανότητα. Δλδ αυτοί που έχουν πολλά πρέπει να φορολογούνται περισσότερο από εκείνους που έχουν λιγότερα.
Το 2023- σε αυτή την προεκλογική περίοδο- έχει δαιμονοποιηθεί οποιαδήποτε συζήτηση για τη φορολογία όποιους κ αν αφορά. Οι φόροι με τους οποίους χρηματοδοτούνται δρόμοι, σχολεία, το ΕΣΥ, τα Ραφάλ (!) και δεν ξέρω εγώ τι άλλο έχουν μπει στη δημόσια σφαίρα ως κάτι σαν κλοπή καθώς η συντήρηση/δεξιά, πάντα βασιζόταν σε μια απλοϊκή λογική οριζόντιας μείωσης φόρων καθώς στο πλαίσιο της ιδεολογίας της, αυτό βοηθά την αγορά, προσελκύει επενδύσεις και κερδίζουν όλοι. Αυτή είναι η μια άποψη. Και θα ήταν μια σωστή άποψη αν τα αυξημένα κέρδη εξαιτίας των μειωμένων φόρων μοιραζόντουσαν αναλογικά στους εργαζόμενους. Αυτό όμως δεν γίνεται με αποτέλεσμα κάποιες επιχειρησεις να καταγράφουν υπερκέρδη.
Και επειδή αυτό δεν γίνεται η άλλη άποψη λέει ότι αυτοί που βγάζουν κέρδη με ουρά πρέπει να δίνουν περισσότερα ώστε να μην τσακίζονται οι πολλοί με έμμεσους φόρους (ΦΠΑ/ ΕΦΚ). Ευτυχώς, κατ εμέ, για flat tax μιλάει μόνο η Ελληνική Λύση και κάτι YouTubers.
Δεν είναι φορομπηχτική πολιτική να φορολογείς υπερκέρδη του κλάδου της ενεργειας , μερίσματα (ειδικά άνω των 100.000) και στοιχεία κεφαλαίου. Δεν γίνεται ένας εργαζόμενος, να φορολογείται περισσότερο από τη δουλειά του από κάποιον που εισπράττει μέρισμα.
Στην κανονική ζωή, σύμφωνα με την ΑΑΔΕ, το 55,5% των Ελλήνων έχουν ακίνητη περιουσία έως 50.000 ευρώ. Άραγε ποιον εξυπηρετεί το αφορολόγητο γονικών παροχών έως 3.2 εκατομμύρια ευρώ (800.000 ανα γονέα και ανα παππού) που θέσπισε η ΝΔ;
Όμως η κουβέντα για το ύψος της φορολόγησης δεν είναι μια απλή στείρα αντιπαράθεση για τα ποσοστά, αλλά ακουμπάει τον ιδεολογικό πυρήνα των κομμάτων που διεκδικούν τη διακυβέρνηση της χώρας. Το θεμα λοιπόν, δεν είναι μόνο ποιον θα φορολογήσεις ή πόσο. Μείωση των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ, ΕΦΚ) για τους πολλούς ή μείωση της φορολογίας μερισμάτων για τους λίγους. Αλλά και τι θα κάνεις με τα έσοδα από τους φόρους.
Κοινωνική πολιτική ή επιδόματα μέχρι να σβήσει ο ήλιος; Δημόσια υγεία ή χρηματοδότηση των ιδιωτικών από τον κρατικό κορβανά; Και τότε αποκτά διπλό νόημα το πόσο και ποιους φόρους θα μειώσεις και ποιοι τελικά επωφελούνται από τη μείωση.
❝ ετικέτες ❞ #ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ